Op 29 januari was ik met gedichtendag in Groningen. Ik ontmoette er K. Michel voor de eerste keer sinds ik hem gevraagd had om deel te nemen aan het project in de bibliotheek in Elsene. Hij vertelde me dat hij elke ochtend voor hij aan de slag ging eerst wat 'plaatjes keek'. Deed ik dat ook? Nee. Of ik nog beeldende kunst maakte? Ik dacht aan alle beeldende kunst die ik ooit gemaakt had op de Rietveld. Nee. Toen wilde hij weten welk werk ik het meest recent gezien had. Hoewel ik af en toe naar musea en openingen ga, herinnerde ik me op dat moment even helemaal niets meer. Alleen een museum in London een paar jaar geleden. Iemand schilderde met bijzonder groen. Maar de naam van de schilder was ik al een hele tijd tot mijn grote frustratie vergeten. K. Michel reconstrueerde samen met me het museum. Na een tijdje wist hij al welk museum ik bedoelde en zelfs de naam van de schilder: Hans Holbein de Jongere in The National Gallery. Hij herinnerde zich een staats-portret. Het schilderij dat mij op dat moment voor ogen stond is het portret van een jonge vrouw. Het groen blijkt blauw te zijn. Op schoot bij de vrouw zit een eekhoorn.